تره ایرانی
همانطور که از نام این گیاه پیدا است موطن اصلی آن ایران بوده و از اینجا به سایر نقاط جهان راه یافته است. این سبزی از خانواده پیاز است. سبزی‌هایی مانند پیازچه، موسیر و سیر جزو این خانواده هستند که دارای غده کوچک‌تر و سفیدرنگ‌تر از پیازچه بوده و از برگ‌های آن به عنوان سبزی خوردن استفاده می‌نمایند.
قبل از اقدام به سبزیکاری توجه داشته باشید فاصله‌ای را که مواد غذایی مانند ...
قبل از اقدام به سبزیکاری توجه داشته باشید فاصله‌ای را که مواد غذایی مانند سبزی‌ها و میوه‌ها باید از محل تولید طی کنند تا به مراکز توزیع عرضه در بازار رسیده و در اختیار مصرف کنندگان قرار بگیرند موضوع مورد بحث ما می‌باشد. سبزی‌ها هرچه تازه‌تر به مصرف برسند بدیهی است خاصیت غذایی بالاتری دارند و چنانچه شرایطی فراهم شود که بتوانیم آنها را در اوج تازگی مورد استفاده قرار دهیم از تمامی خواص غذایی آنها بهره‌مند شده‌ایم، این شرایط در صورتی فراهم می‌آید که شما خودبخود به نحوی در کاشت، داشت و برداشت آن دخالت و نظارت داشته باشید و این کار زمانی امکان‌پذیر می‌گردد که شما بتوانید مساحت کوچکی را که در اختیار دارید خودتان زیر کشت ببرید. از همه مهم‌تر آنکه نرخ سبزیجات در بازار به علت تولید قابل توجه آن در منازل پایین آمده و به خاطر کم شدن تقاضا در بازار و میادین قیمت‌ها حداقل توقف کرده و سیر صعودی نخواهد داشت. از طرف دیگر چون شما در روند کاشت نظارت داشته‌اید می‌دانید با چه آبی آن را آبیاری نموده و برای تقویت خاکش از چه نوع کودی و از چه سم‌هایی جهت آفت‌زدایی استفاده کرده‌اید. این آگاهی‌ها به شما کمک می‌کنند تا محصولی را که پرورانده‌اید بهتر بشناسید و با اطمینان در هنگام مصرف از کالری، ویتامین‌ها، عطر و طعم آن لذت ببرید.
تره ایرانی
همانطور که از نام این گیاه پیدا است موطن اصلی آن ایران بوده و از اینجا
به سایر نقاط جهان راه یافته است. این سبزی از خانواده پیاز است. سبزی‌هایی
مانند پیازچه، موسیر و سیر جزو این خانواده هستند که دارای غده کوچک‌تر و
سفیدرنگ‌تر از پیازچه بوده و از برگ‌های آن به عنوان سبزی خوردن استفاده
می‌نمایند. برگ‌های آن نسبتاً پهن و بلند و تقریباً گوشتی و به رنگ سبز
تیره است که در مقابل سرما مقاوم می‌باشد. در فارسی به آن (گندنای)
می‌گفته‌اند. در اکثر فرهنگ‌های لغت، از همان کلمه تره فرنگی استفاده
کرده‌اند و در برخی از کتب آن را آلیوم پروم نامیده‌اند. بذر این سبزی را
میتوانید در فصل بهار و پاییز به صورت خطی و با فاصله حدود 20 سانتیمتر
در قسمت سایه آفتاب درون باغچه یا جعبه و گلدان بکارید. برای هر متر مربع 2
گرم بذر مرغوب کافی می‌باشد. پس از سبز شدن در حالی‌که بوته‌ها کوچک و ریز
هستند و هنوز خوراکی نشده‌اند بهتر است آنها را با قیچی از یک سانتیمتری
خاک چیده و به مصرف رسانده تا در رویش بعدی، برگ‌ها بزرگ‌تر، قوی و خوراکی و
مرغوب‌تر شوند. این سبزی چند سال دوام می‌آورد و نیاز به کشت همه ساله
ندارد، ولی به مقداری کود ازته پس از برداشت مرحله اول نیاز دارد و در آب و
هوای معتدل سرد و مرطوب بازدهی آن بیشتر است. اگر به صورت ردیفی در کرت
کاشته شود، عملیات وجین (کندن علف‌های هرز) و سله‌شکنی (شخم سطحی خاک،
بدون لطمه زدن به ریشه‌های گیاه، در زمانی که خاک محل کاشت خشک است) به
آسانی در آن انجام می‌گیرد. فاصله ردیف‌ها بین 20 تا 25 سانتیمتر می‌باشد.
این گیاه دارای ویتامین A و B1 و C و پتاسیم، آهن و املاح معدنی زیادی است.
موطن اصلی این گیاه اروپای جنوبی و آسیای صغیر بوده است. بذر شاهی را میتوانید در نواحی معتدل ایران در فصل‌های بهار و پاییز بکارید. برای نتیجه بهتر باید دقت نمایید که به صورت متراکم بذر را کشت ننمایید و بهتر است پس از رویش برای رشد بهتر و قوی شدن، آن را تُنک (کاهش تراکم سبزی‌های کاشته شده یا حذف آنها جهت تقویت گیاهان بازمانده) کنید. توجه داشته باشید در موقع تنک کردن، زمین باید مرطوب باشد و گیاه از زمین اصطلاحاً کنده نشود و از سبزیجات تُنک شده هر چند برگ‌های آنها لاغر و ضعیف باشند میتوانید جهت مصرف استفاده نمایید. برای هر مترمربع 5/1 گرم بذر مرغوب کفایت می‌کند و همین متراژ چه در باغچه و چه در جعبه و گلدان برای تامین نیاز یک خانواده کافی است. این گیاه دارای ویتامین‌های A و C و املاح معدنی مثل کلسیم و پتاس می‌باشد که برای کم‌خونی و تصفیه خون کاربرد دارد.
